Epistle To James Tennant Of Glenconner (第1/2页)

    epistle to james tennant of glener

    auld rade dear, and brither sinner,

    how's a' the folk about glener?

    how do you this blae eastlin wind,

    that's like to blaw a body blind?

    for me, my faculties are frozen,

    my dearest member nearly dozen'd.

    i've sent you here, by johnie simson,

    thilosophers to glimpse on;

    smith, wi' his sympathetic feeling,

    an' reid, to on sense appealing.

    philosophers have fought and wrangled,

    an' meikle greek an' latin mangled,

    till wi' their logic-jargon tir'd,

    and in the depth of sce mir'd,

    to on sehey noeal,

    what wives and wabsters see and feel.

    but, hark ye, friend! i charge you strictly,

    peruse them, aurn them quickly:

    for now i'm grown sae cursed douce

    i pray and ponder butt the house;

    my shins, my lane, i there sit roastin',

    perusing bunyan, brown, an' boston,

    till by an' by, if i haud on,

    i'll grunt a real gospel-groan:

    already i begin to try it,

    to cast my e'en up like a pyet,

    when by the guumbles o'er

    flutt'ring an' gasping in her gore:

    sae shortly you shall see me bright,

    a burning an' a shining light.

    my heart-warm love to guid auld glen,

    the a' wale of ho men:

    when bending down wi' auld grey hairs

    beh the load of years and cares,

    may he who made him still support him,

    an'